Gidin İnsancıklar
Bir yudum nefes almaya ihtiyacım var .. bir nefes verir misin ? çekmek istiyorum .. yalanları çektiğim gibi seni de çekesim var içime kadar .. içimin en diplerine kadar ! seni istiyorum .. vücudundaki küllerle , cansızlığındaki yanık dumanını istiyorum .. nefesim olur musun ?
Acımı anlatamıyorum .. anlatamıyorum kimseye ? insanlara güler yüzle yaklaşma eylemini de yapamıyorum artık .. ben tiyatrocu değilim ! aslında tiyatrocular da gerçekliğini ne kadar gizleyebilir ki ? ne kadar saklayabilir kimliklerini rollerinde ? insan içinden gelmediği gibi davranamaz .. evet , davranamaz ! Acımı dindiremiyorum .. sona geldim !
Yenmek istiyorum çığlıklarımı .. boğuluyorum ! insanların yaptıklarına , insansızlığa .. ağlamaktan yoruldum size insancıklar ! ne kadar değeriniz varsa hepsini tartıp gidin artık .. suratımı çizin , karalayın , bir ucube yaratın benden ! sonra da bırakın gidip .. tüm kapıları çirkin yüzüme kapatın , gidin .. zaten paramparça oldum artık ! kim ne istiyor benden ? ne istiyorsunuz insancıklar ? kim ne kadar çekiyor çilesini ? kime adalet işliyor ? ben yoruldum sizden .. gidin !
Düşüncelerim küçük bir çocuğun cebindeki sümüklü mendili gibi .. kim ne kadar inanıyor ? kime ne hissediyor ? kim ne anlıyor ? artık önemli değil .. kimsenin anlamasını bekleyecek mecalim yok .. defolu bir mal gibisiniz , defolup gidin ! Beni de masal dünyamdaki hayallerimle yalnız bırakın ..
Geçmiş
10 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder