Hadi ölümün şarkısını söyleyelim bir sedyenin üstünde daha önce hiç görmediğin bir makineye bağlıyken..Halbuki daha bir saat önce gülüyordun haykıra haykıra.Ne oldu da buradasın şimdi?Tanrım'm burnuma soktukları da ne?Filmlerde görürdüm hep de üzülürdüm..Şimdi ben hangi senaryonun içindeyim?Elimi kaldırıp çıkarmak istedim ama parmaklarm,ellerim bağlıydı bir makineye ve kalp atışlarımın sesini duyuyordum kulaklarımın yakınında...İşte dedim galiba son bunun gibi bir şey bu kadar basit bu kadar çabuk..Ve her şey bu kadar güzelken bir anda geliveriyor.
Gözümden istemsiz düştü gözyaşlarım,kulağımda en sevdiğim parça çalıyordu nereden geldiğini kestiremediğim,bana bağlı olan ne varsa tanıdığım tek şey serumdu sanırım:)Hareket edemiyordum,gitmem gereken dersim vardı hatta dersi ekmeyi düşünmüştüm evde uyumak için ama birden gitmek istedim işte.Akşam arkadaşlarla barda buluşup bir iki bira içecektik sonra şarkı söylemeye gidecektik gitarlar eşliğinde..Yarın sevgilimle buluşup sıcak çikolata içecektik dışarıda yağmur yağarken sonra da fotoğraf çekecektik ve bu gece fotoğraf makinemi ayarlamam gerekiyordu.Bu kadar işim varken ne yapıyordum burada..Bırakın dedim gitmem gerek...Kalbin artık seni eskisi kadar sevmiyor dediler..Öylece kaldım orada...
Kalbim beni artık sevmiyor...Dayanmasını da beklemiyordum zaten..Hiç böyle oyunbozanlık edecğini düşünmemiştim.Daha yaşayacak ne güzel aşklarımız ne büyük başarılarımız ne doruk noktalardki heyecanlarımız vardı bizi bekleyen..
Hadi ölümün şarkısını söyleyelim hep beraber bu kada yakınken bize.Bu kadar her an bizimleyken..Her şeyi başlatıp her şeyi bitirirken...Ama inadına yaşamak var bir de inadına hayır demek...Çirkinliklerden sıyrılıp güzellikleri görmek..inadına yaşamak var kablolara bağlıyken bile,inadına gidemeyeceğini bile bile dokuzda barda olmam gerek demek var,inadına sarılmak var sevgiline..inadına...
Geçmiş
10 yıl önce
2 yorum:
Bu yazını daha önce de okumuştum Ultio, ama yorum yapmaya fırsat bulamamamıştım. Şimdi tekrar okuduktan sonra biraz daha arttı beğenim. Konularının bunalım ya da çaresizlik veyahut melankoli gibi ağır olmasına rağmen bu konuları (ki çok kolay değildir) başarıyla yazıya aktarabilmenden ötürü kutlarım seni. =)
çok teşekkür ederim ama şahsen bu yazımı hiç ama hiçççç begenmiorum konunun tamamen benle alakalı olmasına ragmen şeklini begenmedim diebilirim hatta baya bi batırmısım.ama yinede en kötü yazıma yani fikrimce tabii böyle bi yorum almak güzel.kalbine sağlık:)
Yorum Gönder