5 Aralık 2008 Cuma

Haykırışlar-6

Bir oyun daha sona erdi ve şimdi küçük, karanlık odamda kendimle başbaşayım. Bu oyun da oldukça başarılıydı. Herkes kendine düşen rolü çok iyi oynadı. Gerçi dostlarım kimi zaman dost rollerini unutum yüzüme iğrenerek baktı ama farketmez. Benim haricimde kimse anlamadı. Ben de oldukça başarılıydım. Arkamdan konuşulanları sağır rolünü oynayarak duymuyormuş gibi yaptım ve sürekli gülücükler dağıttım etrafıma. Arkadaşlarımın benimle birlikteyken eğleniyormuş rolleri her zamankinden daha güzeldi. Bir ara öyle kahkahalar attılar ki ben bile inanıyordum nerdeyse. Sen de çok başarılıydın bugün. Beni öyle sevdin, öyle öptün ki içimle konuşmasam var olup olmadığını ayırt edemeyecektim. Şimdi mutluluk makyajımı temizliyorum. Altından kötülük fışkırıyor makyajın. Aynada kendime bakmaya dayanamıyorum. Yatağıma uzanıyorum. Gözlerim tavandan sarkan ipe takılıyor. Bugün intihar edemeyecek kadar yorgunum. Gözlerimi kapıyorum. Hiçlikte yokluğunla konuşup başkalarının kabuslarına yol alıyorum.

3 yorum:

Adsız dedi ki...

''Bazen çıktığı da olur trenin raydan..Giderim yoLdan..bazen küstüğü de olur hayat insana; en umulmadık anda..kaderin efendisi kölesi de sensin..denir ya; madalyonun iki yüzü var..''

yazını okurken bu şarkıyı dinliyordum..samimi HAYKIRIŞLARına bunları eklemek istedim...

şimdiden mutLu bayramLar...

beenmaya dedi ki...

hayat da bir oyun gibi değil mi zaten...

orange hero dedi ki...

Büşra'cım , formundasın bakıyorum da (:
iyi haykırmışsın yine ;)