Bazen kuyuya indiğiniz ipin çürük olduğunu,
Kuyuda boğulduktan sonra öğrenmiş olursunuz...
Bazen her şeyi bildiğinizi sanıp, bunun tam tersi olduğunu anladığınızda,
Geçirdiğiniz onca vaktin boşa harcandığını öğrenmiş olursunuz…
Bazen uzun yağmur yada karlı bir fırtınadan sonra doğan güneşin,
Her gün doğan güneşten çok daha anlamlı olduğunu fark etmiş olursunuz.
Bazen inanmak istediğiniz şeylere inanmanın ne kadar yanlış olduğunu,
Yıkılan enkazın asla toparlanamayacağını öğrendikten sonra anlamış olursunuz.
Bazen kendi içinde kaybolur insan.
O kadar derinlere dalarki, oraya nasıl geldiğini hatırlamaz ve çıkış yolunu bir türlü bulamaz.
Bazen istemeden seçimler yapar insan, üzüleceğini bildiği halde kabul eder yenilgiyi.
Yenilgiye alışır zamanla beden, sahiplenir çaresiz kaybetmeyi.
Kaybettikçe öğrenir insan gerçek gördüklerinin ne kadar sahte,
Mutluluk sandığı çoğu şeyin, aynı zamanda eş anlamlı olduğunu ölümle...
Öğrenmesi için kaybetmesi gereklidir belki insanın.
Çünkü ancak o zaman anlayabilir kazanacaklarının değerini...
Kazandıklarından sonra öğrenir kaybettiklerine üzülmemesi gerektiğini...
Çok düşünüpte asla anlayamadığımız şeyler vardır ya onların özü budur belki,
Her kaybedişimizde bir kazanç, her kazançta bir kaybediş hayatın ta gerçeği ;)
Geçmiş
10 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder