Siyah - 7

Anne?

Duaların hala benimle mi anne? Ben çok ihanet ettim kendime ama sana hiç etmedim inan ki. Zaman en zayıf noktamı yakaladı yine, uyku haplarını izinsiz aldım senden, içtim peş peşe. Sen demiştin ya bana "Büyüdün artık herşeyi sormak zorunda mısın?" Sormadım anne içtim hep acımı dindiriyor diye, iyi bir şeydir diye hep indirdim mideme.

Uyanınca damardan alınmış bir zehir gibi vücuduma nüfuz etti bakışların. Hani ben telefonda bağırırdım ya O'na, pencereleri kapatırdın komşular duymasın diye. Bıraksaydın duysalardı anne bıraksaydın çıksaydı penceremden sesim, bari o sevseydi dışarıyı gezseydi kulaklarda. Dışarı çıkmamı isteme benden uyumalıyım anne, daha çok uyumalıyım taşıyamıyorum gövdemi artık, sol üst keşesindeki yük hayli ağır.

Tırnaklarımı yememe de kızmıyorsun artık, gelip elime patlatmıyorsun bir tane. Usandın biliyorum anne, sende de derman bırakmadım, titreyen ellerime baktıkça biliyorum nasıl yara aldığını.

Uyku hapı almam bu gece seninle uyuyayım nolur. Isıt beni kucağında yine eskisi gibi okşa saçlarımı 'güzel kızım benim' de bana yine. Gözlerimi sil yine 'kimler ağlatmış benim kızımı' diye teselli et beni, tıpkı küçükken elimden aldıkları oyuncağa ağladığımda olduğu gibi hislerimi ve gözlerimin ferini kendi ellerimle verdiğime ağladığımı bilsen bile.