damla damla yağmur kuşağım -3-

Gece bir meltem gibi dokunur kalbime,sıcak yumusak ama yakar yine de… gece yokluğunda serseri bir kurşun gibi vurur çok derinlerimi. sen geceye inat yokluğuna inat yorgun bitmiş gözlerle ‘aşkım’ dersin ‘aşkım’… içim oyalanır. dalar gider gözler senli bir güne. Avuçlarını ister yüzüm ve dudaklarım dudaklarına hasret bir gözyaşının serinliğiyle avunur. Kulaklarım sesinle çınlamak isterken bir hıçkırığın derin hüznü boğar içimi. Tıkanır kalır cümleler. böyle sensizlikte sessizlikten başka çare olmaz. Konuşmak bir şeyler söylemek isterken iki kelime çıkar istemsiz titrek dudaklarımdan ‘özledim seni’ bu ufacık iki kelime sana makaleler aşk üzerine sayfalarca yazılar sunar. Bilirim anlarsın içimi. İçim ağlar.. ben sana bakar bakar ‘aşkım’ derim ‘aşkım’… bilirim için oyalanır. Beni ister avuçların gözlerin gözlerimi ister.
Ah be adam seni bana yar ederlermi bilmem. Ama düşün düşüncemdesin gece gündüz. Gece gündüzü unutmuş gece bana yıllar kadar uzun. bana gece sensiz derin bir hüzün. Ah be adam sen ufacık çocuk ,içimde büyüttüğüm ufacık çocuğumsun. Ah be adam sen göz göz yüreğimi dağlar gibi ateşlere düşürüldüğümsün..