Sandık.bir

siluetler dolanıyor çevremde. Bir de yazarken elimin kağıda sürtünmesinden çıkan o boğuk ses...

ürpertir mi bilemem ama siluetler tütsü dumanıyla belirdi, aniden.
sanırım ürperdim... kesik ellerde taşıdıkları bir şey gördüm. Bir şey, canlıymış da cansız gibi...

önüme koydular. Gördüm ki soluğu kesilirken ağlayan bir, insan... sevgili bu...
çiçekleri solmuş getirdiği. üzüldüm... pislik bir yatağı var ve bana muhtaç yüreği.
uzandım yanına... uyudu. uyuyamadım. ağladı, durduramadım...

o ara tütsüyü dolandırdım çevresinde. olan ne varsa kalmadı. aklandı bir anda sevgili. gülümsedi. kokum sinmiş bedenine. sevindi... sarıldım sonra, başını öptüm...