Buruşmuş Sayfalar "SON"

Duyuru: Sayın Bareng okurları, ailevi nedenlerden dolayı sitemizde yamaya ara veriyorum. Ne zaman döneceğim belli değil. Bu yüzden 20. yazımla bu köşeyi sonlandırmaya karar verdim. Hepinizi özliycem...

Hırsızlar

Hastalık mı bendeki? Yoksa deliriyor muyum? Belki delirdim çoktan, farkında değilim. Yıllarca peşinde koştuğum hayallerim vardı benim. tam ortasından darbe almış uçurtmalar gibi düştüler. Güvenin sonsuz olduğu aşklarım vardı... Onlarda, güneşte kalmış negatifler gibi soldular. Hepsi, rengi atmışlar arşivimde saklı şimdi. Sadece garip hatıralar...

Hani sohbet ederiz arkadaşlarımızla. Bir kafede sigarayla sarhoş oluruz. Orada anlatırız işte hatıralarımızı. O anda bir adam belirir. Elinde kalem, önünde deri kaplı bir defter vardır. Biz konuşurken yazar anlattıklarımızı. Çalar bütün anılarımızı... Belki ieride bir kitap yapar onlardan. Biz ise okuruz o kitabı. "Sanki beni anlatmış" deriz. Oysa bizizdir zaten o karakter. Ya hayata küsmüş masum bir çocuk oluruz, ya kırılmış bir aynanın soğukluğuyla kan akıtan genç bir kız. Çalarlar bizi parça parça... Biz ise izleriz öylece...

Bu yüzden susuyorum artık. Alatmıyorum kimselere derdimi. Belki duyar sesimi bu hırsızlar diye... Sessizlikle dertleşirim bende. Hiç sıkılmadan, dinler beni saatlerce. Bir yapmadığı şey, sıvazlamaz sırtımı. Belki paylaşır dertlerimi, ama avutmaz beni. Bense taşırım bu yükü. Yanlızlığın yükünü... Tek başıma, yanlız...

Lanet olsun size hırsızlar... Nefret ediyorum hepinizden. Susturdunuz beni. Bütün neşemi, bütün renklerimi çaldınız. Belki anılarım bende hala. Peki ya değerlerim?!

Kağan GÜLAÇAR

Archnight