Siyah - 10

İçinde bulunduğun hezeyanı anlıyorum. Çünkü derler ya yaşayan bilir sen neden bahsediyorsun diye. Yaşadım! Hem de hepsini odamın içinde ve sessiz sedasız, kimselere işittirmeden ve sızım sızım sızlayarak; içten içe acıyarak..

Belki dert ortağı olma becerim yok, üsturuplu yaklaşamıyorum belki de... Belki senin de mecalin yok yorgun savaşçı kimliğinle dil dökmeye.

Onca çaba sonucunda onca anının gölgesinde gözyaşlarını avucuna damlatırken omzuna kolumu koyup cesaret de veremiyorum belki ama huzursuzum vehemmiyet dolu ruh halinden dolayı.

Şimdi sana söylenen her şey kuru gürültü, deli saçması geliyor olabilir. Muhtemelen de öyledir.

Tek isteğim ayaklarının altındaki uçuruma düşmek için bu kadar aceleci davranma. Belki kendi açından "Ne düşmesi? Dibe vurdum ben!" dir tüm bunların cevabı...

Ruhunu bu kadar acımasızca katletme n'olur...

Bir arkadaş'ıma...