Buruşmuş Sayfalar "5"

Unut Beni
İstanbul

Seviyorum bu şehri ben.
Hem de senden daha çok.
Senin hep sarı yaprakların varken, o hep yeşil kalıyor.
Renkli burası…
Senin hiç sahip olamadığın renkler hatta…
Sen soluk kalıyorsun.

Sen soluk kalıyorsun İstanbul.
Renklerinin matlığı acı çektiriyor insana.
Havan solunmuyor.
Kokular ve tatlar hissedilmiyor senleyken.
Uzak dur benden. Ağlatma artık beni.
Doldurma boğazını gözyaşlarımla.

Dedim ya burası renkli.
Sende özlediğim tatları tadıyorum burada.
Bekliyorsun hala beni biliyorum.
Ama dönmeyeceğim sana…
Bitti İstanbul. Biz bittik.
Bırak peşimi…

Sen kovaladıkça beni bitmeyecek sana olan sitemim.
Bırak beni yalvarıyorum. İstemiyorum kin dolu bir hayat.
Canımdan başka ne istersen al götür bedel olsun.
Ama canımı isteme benden. Lazım olan tek şey canım bu yeni hayatta…

Kağan Gülaçar