Yoksun
Elimi uzattığım hiçbir yerdesin
gözlerimin alamadığı,kulaklarımın yetmediği,
aklımın erişemediği boyutlarda
kimbilir nelerle uğraşıyorsun şu anda
oysa ben burada
yalnızca yalnızlığımı
yalnızca sensizliğimi
yalnızca hiç olduğumu duyumsayabiliyorum..
seninle hayal köprülerimizin çürüklüğünde
bir de düşüp içinde boğulduğumuz acımasız nehirlerde buluşabiliyoruz
derin bir uyku var üzerimde
hani şu silkinip atılamayanlardan
belki de bambaşka olmalıydı her şey
bıktım her gün yaralarımı kendi çaresizliğimle temizlemek zorundalığımdan
bunu istememiştim halbuki hayatın dilek kutularından
ne yapabilirim ki artık
ne gelir elinden bir zavallının
sana açılan tüm yolları kapalıysa
üstelik tükenmişse bütün umutları sana dair
neylesin
yokluğunla bezenmiş varlığına kapanmaktan başka....
Geçmiş
10 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder