GİRDAP "2"

İçinde boğulduğumuz zamanlar.Ruhumuzu kuşatan karanlıkla birlikte..span>

Zaman bizim isteğimiz dışında nasılda hızlı geçiyor. Hiç farkına bile varmadan tüketiyoruz bize sunulan ömrümüzü .Hiç değerini anlayamadan geçirdiğimiz saniyeleri.Bir daha yaşayamayacağımızı bile bile .Oysa elimizden alınsa ne zaman biteceğini bir bilsek,kimbilir, yapmadığımız neleri yaparız.Kimbilir umursamadığımız neleri umursarız .Belkide kızdığımız nelere kızmayız.Aslında bizim için o kadar önemli gördüğümüz birçok şeyin ne kadar önemsiz olduğunu, anlatamadığımız söyleyemediğimiz bir çok şeyi söyleyebilmemiz gerektiğini, sürekli içinde bulunduğumuz için bize normal ve sıkıcı gelen aslında ne kadar harikalar olduğunu .

Belkide tüm bunların nedeni hep bir bekleyiş, ömrümüzün bize göstereceği güzellikleri umut ediş.Aslında beklenenden daha da güzel olduğunun farkına varmadan.

Boşa geçirdiğimiz o kadar zaman, güzelliklerin tadına varamadığımız o koskoca ama bedelli boşluk...

Hep bir erteleyiş.Bekleneni farklı sanırız yaşadığımızdan...
Yaşadıklarımızın farklılığını anlayamadan...

Bazen geleceği umut ediş.Bazen geçmişi özleyiş.Pişmanlıklar vardır geçmişimizden kalan, geleceğimizi kuşatan.Ya da "iyiki yaşadım" lar vardır.Asla yeri doldurulmayan.Bazılarımızın ömür dediği şey, bazılarımızın hayat, bazılarımızın keder. Bazen rahatlık, bazen yorgunluk,yıpranmışlık..

Hep bir boşluk olmasından aslında..
Hep bir bilinmezlik aslında...