Yardım Edemem
Yanımda oturman çok güzel, Sana eskisi gibi uzun uzun bakamıyor olsam da kokunu duyabilmek çok güzel.
Yanımdasın ama çok uzaksın bana, gözlerin başka noktada, aklın başka dünyada, ruhun susmuş artık; sesini duyamıyorum. Her zamankinden daha bezginsin bugün; yüzün solgun, dudakların kuru çöl yanığı...
Nasılsın diye soramam ki sana okuyorken ben her hücreni.. Okurken gözlerinden tüm düşüncelerini, dolsa da gözlerim ağlayamam ki.
Enkaz olmuş bedenindeki toz duman anılarına dokunamam küçük sevgili. Çok yaktılar canını tenini, ellerini, gözlerini... Dokunursam o anılarına iyi etmem eminim buna. Elim değse izi kalacaktır o tozlu raflarında kalbinin, her rafında ayrı bir mazi ayrı bir sevgili...
Bir de benim ağırlığım yetmezmiş gibi...
Ellerim zaten yeterince kirli, boğazımdan gelen kandan lekeli. Sana yarayamam ki, yardımına koşamam eskisi gibi. Elim kolum bağlı, mahkumiyetim ebedi...
Kalakaldık yan yana; sen enkazında kederli, ben tüm savaşlarımda gazi.
Geçmiş
10 yıl önce
3 yorum:
Henüz yorum yok.
Yazıyordu bir aralar .. ve yorum yapasım geldi :)
Semra , nasıl bir yazı bu ? hissettiklerimi anlatamam :)
çooookkk güzel:) gerçekten...
teşekkür ederim arkadaşlar, estafurullah =)
Yorum Gönder