Zamansız Hasat '' 4 ''

Bak sende görüyor musun karşıdaki kelebekleri,
Çiçeklerin üstüne konan o mucize eserleri.
Dur kuzuların seslerini duymak istiyorum.
Boylu boyuna uzanmak çimenlere...
Koşmak delicesine hiçliğin ortasına,
Kabullenmek gerçeği ne kadar acı olsa da...

Sus ürkütme küçük serçeleri!
Nasılda cıvıl cıvıl ötüşüp,
Müjdeliyorlar baharın geldiğini...
Her dalı cennet kokuyor ıhlamurun,
Çiçeklerle selamlaşan vızıltısı arıların...
Doğanın baştan sona bu aydınlanışının,
Ruhumda olacağını düşünmek hayal bundan sonra...

Kıskanmak doğayı baharı kıskanmak,
Onun gibi solup ta yeniden açamamak..
Bir kere kanadımı yarayı kapayamamak...
Biten bir baharın ardına bakıp,
Bir dahaki baharda buluşamamak...

Yıkmak isterdim duvarları,
Kaybedeceğimi bile bile yıkmak..
Koşmak isterdim arkasından,
Yetişemeyeceğimi bile bile koşmak...
Gülümsemek isterdim hayata,
Bekleyen hüznünü kabullenmiş olarak...


Düşmek isterdim yerlere,
Daha güçlü kalkacağımı düşünerek.
Haykırmak isterdim derdimi,
Birinin duyacağını umut ederek.
Ağlamak isterdim doyasıya,
Sonsuza kadar güleceğimi bilerek...

Ortak olmak isterdim bahara,
Onun gibi yeniden doğmak bir daha...
Uçmak isterdim kelebekler gibi
Az da olsa ömrü, mutlu olmak bu yaşamda...
Güneşi hissetmek isterdim ıhlamur gibi
Cennet kokusunu taşımak her dalında...

Hayat cennettir mutluyken,
Cehennemin dipsiz kuyusu kötü anında.
Aslında güzeli düşünmek gerekir,
Karşılaşmış olsan da acıyla.
Hüzünde güzeldir bazen,
Yaşamasını bildiğin anda.
Kendim olmak isterim yeniden,
Her ne kadar yalancı bahara aldanmış olsam da...